Is dit sociaal geaccepteerd? Nee toch???

Een van mijn vrienden heeft niet heel veel succes gehad in de liefde. Hij heeft weinig ervaring en heeft ook weinig sociale contacten. Nu heeft hij na 35 levensjaren een vriendin. Deze vriendin is 21. Nu vind ik dat persoonlijk best een groot verschil maar toch ben ik van mening dat het in dit geval niet erg is omdat hij pas net om de hoek komt kijken met relaties en zij zelf ook. Mentaal is hij dus ook nog erg jong daarin.

Waar ik me wel ontzettend aan stoor is dat de relatie is met zijn achternichtje. Het is de kleindochter van zijn vaders zus. Hij is dus haar oom. Hij zegt dat ze perfect is. En met zijn puberbrein kan hij maar niet ophouden met vertellen hoe mooi (zijn omschrijving is “lekker”) zij wel niet is. Hij heeft het ook over kinderen krijgen met haar (Al wil zij dat nog niet op haar leeftijd).

Ik moet erbij zeggen dat ze beide Turks zijn en zij woont in Turkije. Ze zijn bezig om haar naar Nederland te halen. Zij wil echter niet trouwen wat het proces bemoeilijkt volgens hem. Ze heeft een trauma aan huwelijken omdat ze er zoveel kapot heeft zien gaan is haar reden. Hij probeert haar te overtuigen op een (naar mijn mening) toxic manier. Hij zegt bijvoorbeeld dat het anders nooit gaat lukken om haar naar NL te krijgen en dat het dan haar schuld is. Ook zegt hij tegen haar dat hij geen meisje in huis wilt als ze niet getrouwd zijn, dat hij zoveel moeite doet en zij doet alsof ze niet echt met hem wil zijn omdat ze niet wil trouwen en hij zegt dat ze toch vroeg of laat moet trouwen dus liever nu.

Andere Turkse vrienden in de groep vinden dit totaalplaatje normaal. Ik zelf vind het verre van normaal en krijg er zelfs een misselijk gevoel van. Ik ben zelf niet Turks maar ik ben ook geen Hollander. Ik ben weleens tekeer gegaan tegen hem en andere gezamenlijke vrienden dat dit niet normaal is. De Turkse vrienden zeggen dat het zijn droomvrouw is dus waarom zouden we moeten bemoeien? De jongen in kwestie heeft zelf overigens ook een handicap vanaf geboorte wat genetisch doorgegeven KAN worden. Zeker als de ander ook dat gen heeft.

Ik ga niks doen. Uiteindelijk moeten ze het zelf weten. Ik ben wel benieuwd of mijn visie hierover te bekrompen is of dat de meerderheid hier ook zo over denkt. Ben ook erg benieuwd wat andere Turken hiervan vinden. Is dit algemeen geaccepteerd door de Nederlandse Turken? Of is dit ook teveel voor jullie?

Toevoeging: ze worden niet uitgehuwelijkt. Ze zijn verliefd geworden op elkaar nadat hij op vakantie was in Turkije. Alles is volledig vrijwillig. Geen enkele vorm van dwang. Haar ouders weten van niets. Zijn moeder en 1 zus vind het oke omdat ze zijn vriendin/achternicht mogen.