Bobo Doll(hacıyatmaz) deneyi

Hacıyatmaz deneyi ve sonuçları üzerine sormak istediğim önemli bir soru var ama önce deneyin ne olduğunu açıklayayım:

Aşama 1: Modelleme Deneysel koşullarda, çocuklara bireysel olarak oyuncaklarla dolu bir odaya alındı ​​ve 10 dakika boyunca bir köşede patates baskıları ve resimleriyle oynandı; bu sırada:

24 çocuk (12 erkek ve 12 kız) bir erkek veya kadın modelin “Bobo bebek” adı verilen bir oyuncağa karşı saldırganca davrandığını izledi. Yetişkinler Bobo bebeğine belirgin bir şekilde saldırdı - bazı durumlarda çekiç kullandılar ve diğerlerinde bebeği havaya fırlatıp “Pow, Boom” diye bağırdılar. 24 çocuğa (12 erkek ve 12 kız) 10 dakika boyunca sessiz ve sakin bir şekilde oynayan (kurbağa oyuncak setiyle oynayan ve bobo bebeği görmezden gelen) saldırgan olmayan bir model gösterildi. Son 24 çocuk (12 erkek ve 12 kız) ise kontrol grubu olarak kullanılmış ve hiçbir modele maruz bırakılmamıştır.

Aşama 2: Saldırganlık Uyarılması Tüm çocuklara (kontrol grubu dahil) "hafif saldırganlık uyarımı" uygulandı. Her çocuk (ayrı ayrı) nispeten çekici oyuncakların olduğu bir odaya götürüldü.

Çocuk oyuncaklarla oynamaya başlar başlamaz deneyci çocuğa bunların deneycinin en iyi oyuncakları olduğunu ve bunları diğer çocuklar için saklamaya karar verdiğini söyledi.

Aşama 3: Gecikmeli Taklit Testi Bir sonraki odada bazı saldırgan oyuncaklar ve bazı saldırgan olmayan oyuncaklar vardı. Saldırgan olmayan oyuncaklar arasında bir çay seti, boya kalemleri, üç ayı ve plastik çiftlik hayvanları vardı. Saldırgan oyuncaklar arasında bir tokmak ve çivi tahtası, dart tabancaları ve 3 fitlik bir Bobo bebeği vardı. Çocuk 20 dakika boyunca odadaydı ve davranışları tek yönlü bir ayna aracılığıyla gözlemlendi ve derecelendirildi. Gözlemler 5 saniyelik aralıklarla yapıldı, bu nedenle her çocuk için 240 yanıt birimi verildi. Modelin davranışlarını taklit etmeyen diğer davranışlar da kaydedildi; örneğin, Bobo bebeğinin burnuna yumruk atmak.

Sonuçlar Saldırgan modeli gözlemleyen çocuklar, saldırgan olmayan veya kontrol grubundaki çocuklara kıyasla çok daha fazla taklit edici saldırgan tepkiler verdi. Saldırgan davranış gözlemleyen çocuklarda kısmi ve taklit olmayan saldırganlık daha fazlaydı, ancak taklit olmayan saldırganlık için fark küçüktü. Saldırgan model koşulundaki kızlar da model erkekse daha fazla fiziksel saldırgan tepkiler gösterdiler, ancak model kadınsa daha fazla sözlü saldırgan tepkiler gösterdiler. Ancak, bu genel örüntünün istisnası Bobo'ya ne sıklıkla yumruk attıklarının gözlemlenmesiydi ve bu durumda cinsiyetin etkileri tersine döndü. Erkeklerin kızlardan daha çok aynı cinsiyetten modelleri taklit etme olasılığı daha yüksekti. Kızların aynı cinsiyetten modelleri taklit ettiğine dair kanıtlar güçlü değil. Erkekler kızlardan daha fazla fiziksel saldırganlık eylemlerini taklit ettiler. Erkekler ve kızlar arasında sözlü saldırganlık açısından çok az fark vardı.

Şimdi çocuklar cidden izledikleri kişiler veya durumlar doğrultusunda şiddete meyil gösterebiliyor ise şiddet ve savaş içerikli oyunların durumu ne olmalı? Sınır nerede çizilmeli sizce?