Mijn man (deel 3)

Nou redditers Hier ben ik weer voor de derde en laatste keer even. Gisteren was het precies een maand geleden dat mijn man opgenomen was in het ziekenhuis omdat hij in elkaar was gezakt thuis. Hij heeft 3 weken in coma gelegen. Was opgegeven en bewoog toen toch een teen om te laten zien dat hij er nog was. In de laatste week is er veel gebeurd. Hij is wakker geworden!. Hij word nog beademd via een tracheo. Maar Artsen pakken gelijk door en willen hem er eigenlijk vanaf hebben. Dus hij word nu van de beademing steeds afgehaald een aantal uurtjes per dag om te kijken hoe dat gaat. Mocht dat goed gaan dan gaat hij naar een andere afdeling ipv ic. Ook krijgt hij fysiotherapie. Hij heeft totaal geen kracht en energie meer. Kan alleen nog ja en nee knikken. Maar ik ben zo blij en dankbaar dat hij er nog is. Hij heeft hersenschade. Ze weten alleen nog niet hoeveel. Dat weten ze waarschijnlijk pas als de echte revalidatie begint. Hij weet niet meer echt wat er is gebeurd en dat is maar goed ook. Hij beseft nog niet dat hij voorlopig niet naar huis kan en is daar verdrietig om. Bedankt dat jullie naar mij hebben geluisterd en bedankt voor alle bemoedigingen en steunbetuigingen. Ik heb er echt veel aan gehad. We hebben een lange weg te gaan , maar we komen er wel. Ik laat hem niet alleen. Oh ja. Ik heb nu een definitieve diagnose gekregen en dat is een verwaarloosde longontsteking en longemfyseem dat uiteindelijk voor een hartstilstand heeft gezorgd.